مدرسه هنر و معماری ایوان‌خانه‌مهر، در دومین نشست از مجموعه نشست‌های تخصصی معماری و شهرسازی خود، میزبان علیرضا امتیاز بود. علیرضا امتیاز کار خود را در طراحی، از سال 1379 آغاز کرد. در نتیجه‌ی فعالیت‌های وی، مجتمع های تجاری، اداری و مسکونی و همچنین طراحی داخلی و صنعتی شکل گرفته است.
در ابتدای نشست مصاحبه‌ای را به تماشا نشستیم که افراد دیدگاه خود را در رابطه با آینده‌ی معماری مطرح کردند. بعضی به این واقعیت اجتناب ناپذیر که در آینده ابزار جایگزین معمار می‌شود اشاره کردند و بعضی در خوش بینانه ترین حالت ممکن جایگاه معمار و خلاقیتش را فراتر از پیشرفت تکنولوژی دانستند.
در ادامه در این نشست سوالی مطرح بود که شاید ترسناک ترین سوال پیش روی بشر عصر کنونی باشد؛ آینده از آن کیست؟ تا به حال مفهوم حس فضا تابعی از ادراک ذهنی انسان از محیط بود که شخص را در ارتباطی درونی با محیط قرار می‌داد حال آن‌که در طی نشست با مفهومی به روز شده از حس فضا مواجه گشتیم، اینکه حس فضا و احساسات بشر تابعی از الگوریتم است و هوش مصنوعی بیشتر و دقیق‌تر از ما بر خودمان و آنچه در درونمان می گذرد مسلط خواهد شد، تا زمانی که برای بشر تصمیم گیری کند و اولویت‌های وی را بسنجد و سازگار با آن فضا را خلق کند. بنابراین فرم، عملکرد و احساس فضا هر سه می‌توانند الگوریتم باشند و با معماری دقیق تر، عمیق تر و باورنکردنی تر از آنچه که امروز با آن مواجه هستیم، رو به رو شویم. الگوریتم هایی که متناسب با روحیات هر کارفرما می توانند پاسخگو باشند. مسئله‌ی تأمل برانگیز شاید این باشد که با طی این روند در آینده، نیاز مردم به طراحان چگونه تعریف می شود؟
