رتبه اول
طراحان: ابوالفضل ملایجردی – محمد ذبیح اللهی
در مسابقات من به ایده‌ی خودم فکر می‌کنم و نه اینکه داوران چه سلیقه ای دارند. الآن در پلاسکو داوران ناگهان عوض شدند. خب از این کار خیلی‌ها ناراحت هستند ولی من هم مثل همه شرکت کننده بودم با همه تغییرات. بعضی اومدن روی آتش نشانهای شهید تمرکز کردند. این هم ایده‌ای است اما من به بازمانده‌ها هم باید بها می دادم چرا که تعدادشان کم نیست . اتفاقاً یکی از اهالی و کسبه‌ی پلاسکو از دوستان خانوادگی خود ما است. خب من دارم از نزدیک می‌بینم که زندگی اینها معطل این است که پلاسکوی نو زودتر ساخته شود و اینها بروند داخل و دوباره مشغول شوند. تولیدی پیراهن داشت الآن کلاً ماجرایش تغییر کرده است. من هم می‌توانستم یک مجسمه بسازم مثل بقیه. شاید هم خیلی‌ها خوششان می‌آمد اما من به شرایط زندگی و احیای کسب و کار کسبه فکر کردم. بعضی هم فقط نگران یادمان هستند و خیلی ها در همکف این یادمان را کار کردند. خب همکف چهارراه استانبول معلوم است چه وضعی دارد و کم کم بعد از گذر زمان چه اتفاقی برای یادمان خواهد افتاد؟فضای برای نشستن متکدیان و سودجویان . مثل فضای باز فرهنگستان هنر که بسته شد. من یادمان را با توجه به بلند مرتبه بودن بنا بردم روی بام. تا در شرایط ازدحام برای بازید مانع برای کسب و کار اهالی پلاسکو نباشد. فکر نکنم هیچ طرحی چنین ایده‌ای داشته باشد. بحث طراحی ملهم از لوگو هم برای من مهم بود. ساختار کار من اساساً از روی لوگو بوده است.تلفیق لوگو با معماری باستانی برای من مهم بود. اشکالی هم ندارد. من مجسمه طراحی نکردم. من یک کار اصولی برای کسبه ساختم. کل فسلفه‌ی کار من همین بوده و هست
رتبه دوم مشترك
طراح: كوروش رفيعى
تیم طراحی : منیژه رفیعی، محسن یزدیان، شفق جوادی، اشکان رفیعی
طبقه همگن بدلیل دسترسی مستقیم از معابر عمومی و طبقه پنجم بنالیل دسترسی به بام ساختمان بجای مانده پنج طبقه پلاسکو و زنده کردن بسته ساختمان نخریسی شعبه مناسبترین طبقت برای القای مربوط به یادمان شهدا ه ستند در نتیجه در طبقه همکف و پنجم به صورت پلکانی متصل شدند تأسطحی برابر با سایت یک طبقه ولی در طبقات مختلف را جهت فلاي يادمان شهدا تشکیل دهند. این شکست باسی در نما و حجم باعلاوه بر فعال نموشن نمای ساختمان، تداعي گنده عباره اتفاق افتاده برای ساختمان پلاسکو است همچنین در طراحی حجم از معماری ساختمان همسایه که متعلق به دوران مدرنیسم و این قابل توجهی است. تأثیر گرفته شد
رتبه دوم مشترك
طراحان: نغمه همتيان، على اسكندرى
همكاران طراحي: هومن ملايري – مهدي مختاري
تحقق تندیس‌گونه حادثه‌ای شکافنده در خاطره بازمانده توده خاموش ساختمانی از اولین بلندمرتبه‌های تهران تاریخی است. در چنین تصویرسازی نمادینی، حجمی خالص و صامت به قواره ساختمان تخریب شده پیشین، پیش روست که از دل شکاف حادثه ای در درون خود، بارقه‌های احیا به بیرون تشعشع می‌کند و نشانه‌هایی از آن در سطوح از هم بازشده نورگیر درکنج‌های ساختمان به چشم می‌خورد.
رتبه سوم
طراح: موسى عزيزى
تیم طراحی: سعید فهیم پور، ساناز گودرزی، پریسا قربانی، زهرا حیاتی
در سال ۱۳۴۱ پلاسکو در بافت تهران با الگویی غربی سربر آورد. الكوبی مدرن که با بازارهای ایرانی قبل از خود بیگانه بود می توان این بنا را به عنوان سرآغازی بر رویت سایر مجتمع های تجاری با الگوې صفري تا به امروز دانست. در سال ۱۳۹۷ پلاسکوی جدید می خواهد مجددا ساخته شود. آنها الگوی غلطی را که خود آغاز کرده بود ادامه خواهد داد؟ یا پلاسکوی جدید دوباره سرآغازی دیگر را برای آیندگان پیشنهاد خواهد داد طرح حاضر پیشنهاد الگویی از بازار ایرانی در قامت یک بنای عمودی خواهد بود.
هنگامی که امروز به فضاهای تجاری اشاره می شود، به طوربه جنبه مادی آن مطرح می شود. در حالی که در گذشته بازارها که فضای داد و ستد آن روزگاران محسوب می شدند نقش اجتماعی و شهری آن بسیار بیشتر از امروز اهمیت داشت و چون اخبار و اطلاعات غالبا به صورت شفاهی انتقال می یافت. بازار مرکز انتشار اخبار و اطلاعات بود در حالی که امروز تنها به عنوان یک مرکز داد و ستد مورد توجه قرار دارد در واقع می توان گفت که امتیاز بازار فنایی یگانه در شهر به شمار می رفت که اکثر فعالیت ها و فضاهای عمومی شهری به طور مستقیم و یا غیر مستقیم با آن مرتبط بود. لذا کارکرد اجتماعی بازار در شهر بسیار با اهمیت تلقی می شده است و بازار ناشی فراتر از محلی سرد برای تجارت داشته است.